20 grudnia Departament Obrony zawarł znaczącą umowę z Lockheed Martin o wartości 11,8 miliarda dolarów. Kontrakt dotyczy produkcji 145 samolotów F-35 w różnych modelach (A, B, C) w ciągu 18 partii.
Wśród 145 myśliwców zawartych w tym zamówieniu, plan przydziela 48 modeli F-35A dla Sił Powietrznych. Dodatkowo Marine Corps otrzyma 16 modeli F-35B i 5 F-35C, natomiast Marynarka Wojenna przejmie 14 samolotów F-35C. Do partnerów programu przypisanych zostanie również 15 F-35A i 1 F-35B, a także 39 F-35A i 7 F-35B dla klientów międzynarodowych w ramach procedury sprzedaży zagranicznej.
Produkcja będzie prowadzone w wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Włoszech i Japonii, koncentrując znaczne wysiłki montażowe w Fort Worth w Teksasie, El Segundo w Kalifornii oraz Warton w Wielkiej Brytanii. Ostateczny montaż i testy zaplanowano na realizację we Włoszech i Japonii do czerwca 2027 roku. Doniesienia sugerują, że chociaż ten kontrakt jest początkowo otwarty na zmiany, Pentagon przewiduje jego finalizację dla Partii 18 do wiosny 2025 roku.
Jednocześnie oczekuje się, że negocjacje dotyczące Partii 19 będą następować, zależnie od zatwierdzenia budżetu na rok fiskalny 2025. Ta trwająca dyskusja napotyka opóźnienia z powodu inflacji i wyzwań logistycznych.
W miarę jak program F-35 rozwija się, jego wykonalność i kluczowa rola w nowoczesnej wojnie są wnikliwie analizowane. Dyskusję tę dodatkowo potęguje niedawna krytyka ze strony magnata technologii Elona Muska, który argumentuje, że projekt jest wadliwy i kosztowny. Jego komentarze wzniecają szerszą debatę na temat przyszłości załogowych samolotów w erze coraz bardziej zdominowanej przez drony.
Wielki kamień milowy w obronie: umowa o wartości 11,8 miliarda dolarów na 145 samolotów F-35
Przegląd produkcji F-35
Niedawny kontrakt o wartości 11,8 miliarda dolarów pomiędzy Departamentem Obrony a Lockheed Martin stanowi ważny rozwój dla programu myśliwców F-35. Obejmując produkcję 145 zaawansowanych samolotów w różnych modelach—namely, F-35A, F-35B i F-35C—kontrakt ma objąć wiele partii w nadchodzących latach. Ta rozległa umowa podkreśla nie tylko ciągłe zaangażowanie amerykańskiego wojska w zaawansowane zdolności powietrzne, ale także zwraca uwagę na międzynarodową współpracę w produkcji obronnej.
Rozdział samolotów
Wśród 145 myśliwców, rozdział odzwierciedla różne potrzeby gałęzi amerykańskiego wojska i sojuszniczych narodów:
– Siły Powietrzne: 48 modeli F-35A
– Marine Corps: 16 modeli F-35B i 5 F-35C
– Marynarka Wojenna: 14 samolotów F-35C
– Międzynarodowi Partnerzy: 39 samolotów F-35A i 7 F-35B, z 15 F-35A i 1 F-35B przydzielonymi partnerom programu.
Ten kontrakt jest znaczący nie tylko ze względu na wzmacnianie zdolności amerykańskiego wojska, ale także wzmocnienie zdolności obronnych państw sojuszniczych poprzez program sprzedaży zagranicznej.
Globalny zasięg produkcji
Produkcja będzie odbywać się w czterech krajach—USA, UK, Włochy i Japonia—zapewniając szeroką bazę produkcyjną. Kluczowe lokalizacje montażowe obejmują:
– Fort Worth, Teksas: Znane z ważnej roli w montażu kadłubów.
– El Segundo, Kalifornia: Miejsce integracji systemów.
– Warton, UK: Kluczowy gracz w montażu awioniki i systemów.
– Ostateczny montaż i testy: Zakłady we Włoszech i Japonii zajmą się ostatecznym montażem i testowaniem, które mają zakończyć się do czerwca 2027 roku.
Przyszłe perspektywy i wyzwania
Chociaż kontrakt wyznacza wyraźną mapę drogową, pozostaje otwarty na zmiany w zależności od zatwierdzeń budżetowych i rewizji programu. Pentagon oczekuje finalizacji Partii 18 do wiosny 2025 roku, a negocjacje dotyczące Partii 19 mają nastąpić później. Jednak wyzwania, takie jak inflacja i zakłócenia logistyczne, doprowadziły do opóźnień, podkreślając złożoność nowoczesnych kontraktów obronnych.
Kontrowersje i krytyka
W miarę postępu programu F-35 budzi on krytykę. W szczególności przedsiębiorca technologiczny Elon Musk publicznie skrytykował projekt, nazywając go wadliwym i nadmiernie kosztownym. Jego uwagi wczytują się w szerszą dyskusję na temat przyszłości i znaczenia załogowych samolotów w porównaniu do systemów bezzałogowych w wojnie. Ta dyskusja stawia pytania dotyczące wydajności, opłacalności oraz kierunku technologii obronnej w erze dronów.
Trendy rynkowe i spostrzeżenia
F-35 wciąż jest centralnym punktem w dyskusjach na temat nowoczesnych zdolności wojennych. W miarę ewoluujących strategii militarno-obronnych, które sprzyjają kosztowym rozwiązaniom, równowaga między systemami załogowymi a bezzałogowymi prawdopodobnie ukształtuje przyszłe kontrakty obronne i współprace. W miarę narastających napięć globalnych można spodziewać się wzrostu popytu na zaawansowane myśliwce, co prowadzi do kolejnych inwestycji w tym sektorze.
Aby być na bieżąco z kontraktami wojskowymi i innowacjami, odwiedź Defense.gov.
